do zapomnienia chwile

czasami psuje się coś z powietrza
czyli niewiadomo skąd
nie ten zapach i nie ten smak
to chwila do zapomnienia

podswiadomość we śnie

fakty przecza sobie
sen wkrada sie w rzeczywistośś
dzwiek zwodzi twoje zmysły
oczy widzą obraz nierzeczywisty
w głowie pojawia sie szum mysli
gorąca skóre chłpdzi lodowaty pot
z wysiłku ciało drży
mocno skrecone siega dna wizji

znikad pojawia sie strach
trzymajac lejce skrywanej części umysłu

chcę stąd wyjść
i wtedy budzę się kiedy budzi się dzień

złe sny

pada gesty mocny deszcz
rozbija się o front szyb
wydając niepokojący dźwięk
otwiera furtkę dawno zamkniętych szuflad...

kiedy zamykam oczy

czasem pojawia się mój zły świat...
kaskada dźwięków tworzy obraz snów
posklejanych byle jak
z kawałków wspomnień światów dwóch

obraz snuję się jak sen
przyjemność jest jak ból
a ból jakby nie dotyczył mnie
chce patrzeć, widzieć , wiedzieć...
a boję się czuć

w strachu budzą się żądze i emocje
stwarza się miejsce gdzie NIE styka się z TAK
i niewiadomo co wybrać
po której stronie być
co dobrem jest a co złem
czego chcę

a potem budzę się
przez chwilę życie jest snem